Հայաստանյան քաղաքական կյանքը վերջերս այնքան էլ աշխույժ չէ, ու մեր բլոգը ինչ-որ չափով շեղվել է քաղաքական թեմաներից: Այս հունը համաչափ պահելու համար բացում եմ հետևյալ թեման՝ խնդրելով բոլորիս, այդ թվում նաև ինձ, հնարավորինս հեռու մնալ քաղաքական մեկնաբանություններից (առայժմ, որպես սկիզբ) ու գնահատել «չոր, թվային» փաստեր:

Մտքովս անցած թեման երկրի տնտեսությունն է, ավելի ճիշտ՝ փակ տնտեսական համակարգի (ինչպես դա անվանում են մակրոտնտեսության առաջավոր հեղինակները) զարգացման հեռանկարները:

Բազմիցս ենք քննարկել հայ ժողովրդի բարոյահոգեբանական նրբությունները, սակայն վերջերս էլ տեղի ունեցան որոշ իրադարձություններ, որոնք, հատկապես միջազգաին իրադարձությունների ֆոնին համահունչ, ստիպեցին նվաստիս կրկին անդրադառնալու հայ ժողովրդի ստրկական հոգեբանությանը:

Գաղտնիք չէ, որ մեզ մոտ այլ տիպի բնավորություն է: Գաղտնիք չէ, որ մեր ժողովուրդը 1045 թվականից հետո (Կիլիկիայի թագավորությունը չհաշված, քանզի դա բուն Հայքի տարածքի վրա չէր) ապրել է ճորտի կյանքով: Միայն պետականություն վաստակեցինք 1918 թվականի մայիսի 28-ին, այս դեպքում էլ` ժողովրդին կրկին ճորտացրեց դաշնակացկան համակարգը: 1920 թվականի դեկտեմբերի 2-ին կնքվեց համաձայնագիր Լեգրանի ու դաշնակ Սիմոն Վրացյանի միջև, ու հայ ազգը դարձավ ճորտը, այս անգամ էլ` բոլշևիզմի:

Չգիտեմ, երևի ավելի մեծահասակները դպրոցում պարտադիր ռուսական գրականության դասաժամերին անցած կլինեն ռուս գրող Մաքսիմ Գորկու ստեղծագործությունները: Ինքս, ինչ մեղքս թաքցնեմ, երբևէ չեմ կարդացել նրա գործերը:
Եվ ահա` երեկ “Միր” հեռուստատեսությամբ նրա մասին հաղորդում էր, որտեղ հանգամանալից անդրադարձ կար նրա կյանքին, գործունեությանը: Ի սկզբանե, ասեմ, որ հաղորդմանը, չնայած այն բանին, որ նրա ստեղծագործությունների մասին մանրամասն չխոսվեց, նրա մեծ գրող լինելու հանճարը որևիցե մեկը կասկածի տակ չդրեց: Հիմա բացատրեմ, թե ինչու միտք առաջացավ` այս ամենին անդրադառնալու

Թերթ.ամ-ում զետեղված Ինտերնետից օգտվողների թիվը Հայաստանում ծայրաստիճան ցածր է հոդվածին ծանոթանալուց հետո որեւէ մեկի մոտ չի կարող Հայաստանի քաղաքացի լինելու հպարտության զգացում առաջանալ:

Տեսեք ինքներդ.

… ինտերնետից մշատպես օգտվող մարդկանց քանակով Հայաստանը հետ է մնում ավելի քան հարյուր երկրներից։ Ընդհանուր ցուցակում ընդգրկված է 134 պետություն, իսկ մեր երկիրը զբաղեցնում է 105–րդ տեղը։ ԱՊՀ երկրներից միայն Տաջիկստանն է զիջում Հայաստանին՝ զբաղեցնելով նախավերջին տեղը։

Համաձայն զեկույցի՝ Հայաստանում յուրաքանչյուր 100 մարդուց միջին հաշվարկով ինտերնետից օգտվում են 5,75–ը։ Համեմատության համար նշենք, որ Վրաստանում այդ ցուցանիշը 8,19–ն է, Ադրբեջանում՝ 12,23, Ռուսաստանում՝ 21,05, Թուրքիայում՝ 17,73։

Ցուցակում Հայաստանի հարևաններն են Գամբիան՝ 5,87 և Ինդոնեզիան՝ 5,61։

Իսկ ահա առաջատար եռյակում են Հոլանդիան՝ 91,36, Նորվեգիան՝ 80.88 և Նոր Զելանդիան՝ 80.41։

Ավելի բարվոք է իրավիճակը անհատական համակարգիչների ոլորտում։ Այստեղ Հայաստանը գտնվում է 60-րդ տեղում՝ 9,85 ցուցանիշով։ Կարելի է փաստել, որ Հայաստանում ոչ բոլոր անհատական համակարգիչ ունեցողներն են օգտվում ինտերնետից։ Այս ցուցակում առաջին տեղում է Կանադան, որտեղ յուրաքանչյուր 100 մարդուց միջին հաշվարկով անհատական համակարգիչներ ունեն՝ 94,58–ը։

Լուրեր կան, որ լսում ես ու սարսափում.

Մի քանի օր առաջ Նոր Նորքի 4-րդ զանգվածում տեղի է ունեցել սարսափելի հանցագործություն. 23-ամյա Էդգար Մ.-ն բռնաբարել է 8-ամյա մի տղայի:

Երեկ Շանթով` աչքիս պոչով հետեւում էի Թաքնված տաղանդի մրցանակաբաշխությանը: Եվ աչքիցս չվրիպես մի բան, երբ մրցանակներ չստացած փոքրիկ տղան եւ աղջիկը հոնգուր-հոնգուր արտասվում էին: Ինքս էլ հուզվեցի, քանի որ ավելի վատ բան, քան այն, երբ բոլորով ուրախանում, կարելի է ասել` ղժժում են, իսկ նրանց կողքին մանկական հոգի է փշրվում, չկա: Տեսնել էր պետք միայն այդ մանուկների վիշտը:

Կարելի է պնդել` կմեծանան-կմոռանան, սակայն, իմ խորին համոզմամբ, չի կարելի մրցույթի ամենափոքրերին նման անուշադրության արժանացնել: Կարելի էր գոնե խրախուսական մրցանակներ տալ: ԱՄՆ-ի Դիսնեյ-լենդ ուղարկելու փող չունեք, հովանավոր ճարեիք, ուղարկեիք մեկ այլ տեղ, թեկուզ` Հայաստանի կամ ԱՊՀ-ի սահմաններում: Պետք էր անել այնպես, որ պարտվող չլինի վերջին հաշվով: Այս անգամ էլ, ինչպես միշտ է լինում, վարվեցին հայավարի, բայց` արդեն երեխաների հանդեպ:

Սկզբից մտածեցի տեսահոլավակը տեղադրել առանց մեկնաբանությունների, բայց, ախր չի ստացվի… Լավ, կաշխատեմ զսպել ինձ եւ ներկայացնել ինչպես եղել է… Իմ ունեցած նյութերի հիման վրա:

Կանանց եվ երեխաներին խնդրվում է չնայել շոուն, այն պարունակում է «դեշյովի քֆուրներ եւ ապուշ պահվածք»

Փորձեմ ներկայացնել ժամանակագրությունը: