F5-Բլոգ

Ազիան'-ի ավատարը

image

Ձերդ գերազանցություն, մեծարգո պարոն Ռութե, (Rutte)
Մի քանի շաբաթ առաջ Ձեզ հրավիրեցինք մասնակցելու 2015թ ապրիլի 24-ի Հայոց Ցեղասպանության հարյուրամյակի առիթով կազմակերպված հիշատակի արարողությանը: Զարմանք և հուսախաբություն ապրեցինք, երբ տեղեկացրեցիք, որ ներկա չեք լինելու: Ավելին էր մեր տարակուսանքը, երբ գրել եք, որ մենք ձեզ հրավիրել ենք «Հայոց Ցեղասպանության հարցի» հիշատակին, ինչն իհարկե ոչ պատշաճ ձևակերպում է:
Ցավոք հրավերքի մերժումը Ձեր կողմից բացատրության կարիք ունի: Անցած շաբաթ դուք ասացիք, որ խորհրդարանը կողմերի համար կանխակալ չպետք է լինի. «կողմնապահություն չպետք է անի» Հայոց Ցեղասպանության վերաբերյալ: Այս դեպքում դուք անտեսում եք երկու կարևոր պայման:
Առաջին: Ցեղասպանության զոհերի հիշատակը հարգելը, որևէ կապ չունի կողմնապահության հետ: Դա ընդամենը ցավակցություն է Ցեղասպանության դառ հետևանքները ճաշակած սերունդներին և արտահայտությունը այն բանի, որ խորհրդարանը լուրջ է վերաբերվում այս հարցին, նպաստելով ցեղասպանությունների կանխարգելմանը: Թուրքիայի իշխանությունները երկար ժամանակ Հայոց Ցեղասպանությունը դարձրել են քաղաքական առուծախի առարկա և ջանք չեն խնայում ժխտողականությանը: Դա չի նշանակում, որ դուք էլ պետք է մասնակից լինեք նրանց խաղին:
Երկրորրդ: Ինչ միակողմանի դիրքորոշման ու կողմնապահության մասին եք հարց բարձրացնում, երբ Նիդերլանդների խորհրդարանն արդեն բացահայտ 2004թ. Ռաուֆուտի բանաձևով ճանաչել է Հայոց Ցեղասպանությունը:
Մեկ այլ հանգամանք, Ձեր կառավարությունը խորհրդարանում շարունակում է վերացական բառեր ամրագրել Հայոց Ցեղասպանության իրականության փաստին, Ձեր իսկ խոսքերով, խորհրդարանի իրավասության մեջ չի մտնում 1915թ իրադարձություններին իրավաբանական որակավորումներ տալը:
Այդ հարցում կարող եք չմտահոգվել, կարիք էլ չկա, որ խորհրդարանը հետաքննություն անցկացնի 1915թ իրադարձությունների որակավորման ուղղությամբ, քանզի Ցեղասպանություն եզրույթն օգտագործված Ռաֆայել Լեմկինի կողմից’ հենց Հայոց Ցեղասպանությունը ի նկատի ունենալով: Մենք սա Ձեզ վկայակոչում ենք, որպես պատմագետի, անկասկած անչափ հետաքրքիր է հարցազրույցը, որը Լեմկինը 1949թ-ին տվել է Ամերիկյան CBS ալիքին, որի ընթացքում նա նաև ասել է. «...Հետաքրքրեց ցեղասպանությունը քանի որ այն այդքան հաճախ է տեղի ունենում: Սկզբում հայերի դեմ, իսկ հետո Հիտլերը գործի անցավ»:
Այս լույսի ներքո ձեր խորհրդարանի տեսակետը պատմական անցքերի անբավարար ուսումնասիրության արդյունք են:

Ազիան'-ի ավատարը

image
Ազգայնական, հակասիլամիստական հայացքներով աչքի ընկնող Ազատություն (PVV) կուսակցության առաջնորդ Գերդ Վիլդերսը, ով քաղաքական գործունեություն է ծավալում’ սկսած 1997 թվականից և հայտնի է կտրուկ գործելաոճով, օրերս այցելել է Ալմելոյի հայ համայնքին և այցելել Եվրոպայում ամենամեծ Հայոց Ցեղասպանության հուշհամալիր ծաղկեպսակ դրել’ հարգելով անմեղ զոհերի հիշատակը:
Քաղաքական այս գործիչը’ ինչպես տեղեկացնում է nos.nl նիդերլանդական հեռուստակայանը, ավելի ուշ դիմել է Նիդերլանդների վարչապետ Ռութեին և թագավոր Վիլհեմ Ալեքսանդրին’ ապրիլի 24-ին Հայաստան այցելելու, հարգելու համար 1915 թ. Հայոց Ցեղասպանության զոհերի հիշատակը:
«ՆԻԴԵՐԼԱՆԴԱԿԱՆ ՕՐԱԳԻՐ»

Ազիան'-ի ավատարը

Նիդերլանդների PVV (Ազատություն) կուսակցության բացահայտմամբ Ցեղասպանության հուշհամալիրի շուրջ ստեղծված թուրքական աղմուկի նպաստմանը իր մեծ ավանդն է ունեցել Թուրքիայի կրոնի գործերով նախարար Դիյանեթը: Նրա նախաձեռնությամբ է, որ երաշխավորվել է յուրաքանչյուր թուրքի անվճար տեղափոխել հուշարձանի դեմ հրահրված բողոքի ցույցին:Հիշյալ կուսակցությունը նաև կոչ է ուղղել Օվերայզելի մարզում թագավորի հանձնակատար Անկ Բայլևեդին հետաքննելու այս միջադեպը:Թուրքիան կտրականապես մերժում է Ցեղասպանության իրողությունը: Մինչդեռ այն ճանաչած երկրների թվում է նաև Նիդերլանդները:
Նիդերլանդական Օրագիր
image

Ազիան'-ի ավատարը

image
Օրերս Իսրայելի Աշկելոն քաղաքի մշակութային պալատի դահլիճում «Հեյդար Ալիև հիմնադրամն» ու Իսրայել-Ադրբեջան բարեկամության միջազգային ասոսացիան («АzIz») որոշեցին քաղաքի բնակիչների համար ուրախ, բարեկամությանը նվիրված միջոցառում կազմակերպել: Երեկոյին «շուք ու շունչ» տալու համար չէին մոռացել հրավիրել քաղաքի պաշտոնատար անձանց ու հայր Ալիև հիմնադրամի գումարներով վարձած արտիստներին: Ներկա են եղել և ելույթ ունեցել Աշկելոնի քաղաքապետի տեղակալ Ալիկ Սոլտանովիչը և քաղաքային խորհրդի անդամ, պատգամավոր Բորիս Մանորը:Հետո ցուցադրել են Ադրբեջանի տնտեսական առաջնթացին վերաբերվող ինչ-որ ֆիլմ, որին հաջորդել են արտիստների համերգային համարները: Սա կլիներ բարեկամությանը նվիրված միջոցառում, եթե ամենագլխավորի մասին մոռանայինք: Էլ ինչ ադրբեջանական միջոցառում առանց հայերի նկատմամբ թույնի: Դահլիճի նախասրահի մի անկյունում «Justice for Khojaly» (Արդարություն Խոջալուի համար)վերտառությամբ լուսանկարներ էին ցուցադրել:

Ազիան'-ի ավատարը

image
Լուսանկարում.-Չեխիայի Հելսինկյան կոմիտեի ղեկավար Աննա Շաբաթովան

Հավանաբար բոլորը գոնե մի քանի անգամ ունկնդրած կլինեն «Ազատություն/ Ազատ Եվրոպա» ռադիոկայանի եթեր ուղարկած հաղորդումները:Ռադիոկայանի սփռած ազատ խոսքը հատկապես վճռորոշ դեր խաղաց անազատ Խորհրդային պետության փլուզման համար: Մարդու իրավունքների ու հիմնարար ազատությունների պաշտպանությունը կարելի է ասել այս ռադիոկայանի հիմնական նշանաբանն է եղել:Բայց մտածել, որ վերջին ժամանակաշրջանում ռադիոկայանը փոփոխել է իր չափորոշիչներն ու այլ ստանդարտների անցել, դժվար է պատկերացնել:
Համենայն դեպս բանից պարզվում է, որ «Ազատություն/ Ազատ Եվրոպա» ռադիոկայանը իր հիմքում ունենալով ժողովրդավարություն քարոզելու սկզբունքներ, հենց ինքն էլ ոտնահարում ու խախտում է համամարդկային այդ արժեքները ‘ հենց ռադիոկայանի ներսում աշխատող լրագրողների նկատմամբ: 

Առանց թաքցնելու կարող եմ ասել, որ ԵԽԽՎ) լիագումար նիստում Սերժ Սարգսյանի ելույթը լավ մշակված էր եւ խելամիտ:

Եթե դեռ չեք ծանոթացել ելույթի տեքստին, ապա այն կարող եք կարդալ ներքեւում:

Սերժ Սարգսյան

Աշխարհիս ամենաահավոր բաներից մեկն այն է, երբ մարդ իրեն ավանակի տեղ է դնում՝ իմաստուն վերլուծաբանի աչքերով: Շրաջապատը լի է նման անձանցով, եւ վերեւներն էլ «դժգոհ» չեն լինի այս առումով: Հասկանալի է, որ ոմանց կյանքն ինքն է ստիում կրել ավանակի դիմակ: Բայց, կրել այդ դիմակը՝ լավ ապրելու, բարձր պաշտոն զբաղեցնելու կամ քարտուղարուհի եւ օգնականներ ունենալու համար, բարոյականությունից շատ է շեղվում: Այս հոդվածի ներքո առաջարկում եմ հիշել/վերհիշել մեր շրջապատի հայտնի-անհայտ մարդկանց, ովքեր փայլում են ավանակային իրենց տրամաբանությամբ կամ իրենց ավանակի տեղ դնելու շնորքով: Քանի որ հոդվածն ու միտքը ես եմ նախաձեռնել, ես էլ կսկսեմ:

Սերժ Սարգսյանը Սիրիայում հայտարարել է, որ Հայաստանը պատրաս է զիջել Ղարաբաղյան Հանրապետության Սահմանադրության մեջ որպես պետության անքակտելի մասը կազմող տարածքները, այն է 7 ազատագրված շրջանները` Քելբաջար, Լաչին, Զանգելան, Ջեբրաիլ, Կուբաթլու, Ֆիզուլի և Աղդամ:

Առաջին անգամ Հայկական կողմը բացահայտորեն հաստատեց այն, ինչից ամենաշատը կարելի էր վախենալ ու տարակուսել: Ազատագրված տարածքներին Սերժ Սարգսյանը կոչում է անվտանգության գոտի ու պնդում է, որ դրանք հատուկ ու միտումնավոր կերպով չեն բնակեցվել, որ հետո տրվեն Ադրբեջանին: Հարկ է նշել, որ այս քաղաքական թիմը տարիներ շարունակ շահարկում էր հենց այս Ղարաբաղի հարցը ու սրա միջոցով մնում իշխանության ու աղաղակում` ոչ մի զիջում: Բանը հասավ անգամ այնտեղ, որ Սերժ Սարգսյանը պնդում էր նախագահական ընտրությունների ժամանակ, թե Տեր-Պետրոսյանին երևի 3 տարի է անհրաժեշտ Ղարաբաղը «ծախելու» համար: Փաստորեն, պետք չէ միամիտ լինել` 2-ը լիովին բավական են:

Դե ինչ պարոնայք, շնորհավորում եմ ձեր հերթական պարտության կապակցությամբ.

ՕՂՈՐՄԻ

Ոստիկաններով շրջապատված լինելը դառնում է Սերժ Սարգսյանի այցեքարտը, և նա, ամենայն հավանականությամբ,  պատմության մեջ կմտնի հենց այդ իմիջով։ Նույնիսկ հեռավոր Ֆրանսիայում կամ ԱՄՆ-ում նրան ու ժողովրդին բաժանում են ուժայինները՝ դառնալով ՀՀ գործող նախագահի միակ «հենարանը»։

Եթե հիշում եք, ոստիկանական հզոր պատնեշ կար նաև Ս. Սարգսյանի երդման արարողության ժամանակ, երբ նա պատրաստվում էր աշխատանքի անցնել Բաղրամյան 26 հասցեում, և մայրաքաղաքի կենտրոնն այդ օրը հիշեցնում էր անմարդաբնակ մի տարածք, որը զորքը գրավել է, շարքային քաղաքացի չկար Ազատության հրապարակի տարածքում, ուր տեղի էր ունենում հպարտ մենության մեջ մնացած Սարգսյանի «թագադրումը»։  

Սերժ Սարգսյանի լիբանանյան այցը, թերևս, գագաթնակետն էր։ Բեյրութում երեկ, ըստ էության, արտակարգ դրություն է եղել։ Լիբանանահայերը Սերժ Սարգսյանին օդանավակայանում դիմավորել են շատ «ջերմ»։ Նրանք, ինչպես երեկ մեզ փոխանցեցին Բեյրութից, Սերժ Սարգսյանի մեքենան տեսնելուն պես՝ սկսել են իրենց բջջային հեռախոսները նետել մեքենայի վրա, այնուհետև մեքենայի վրա սկսել են քարեր նետել, սուլել և հայհոյանքներ տեղալ նրա հասցեին։

ՀՀ Ազգային ժողովի արտաքին հարաբերությունների մշտական հանձնաժողովի կազմակերպած «Նախաստորագրված արձանագրությունները և Հայաստան-Թուրքիա հարաբերությունների կարգավորման գործընթացը» թեմայով խորհրդարանական լսումների ժամանակ «Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնի ղեկավար Արմեն Այվազյանն իր ելույթում մասնավորապես ասել է.

-Այսօր պարզ է արդեն, որ ՀՀ իշխանությունը հրաժարվում է կատարել իր ամենակարևոր սահմանադրական իրավունքը և բարոյական պարտականությունը՝ պաշտպանել Հայաստանի ժողովրդին։ Կարող եմ բերել բազմաթիվ օրինակներ այն մասին, որ Թուրքիան Հայաստանի նկատմամբ վարում է թշնամական քաղաքականություն։

Փարիզի հայությունը բողոքով դիմավորեց Հայաստանի նախագահին, երբ վերջինս պատրաստվում էր ծաղիկներ դնել Հայոց Ցեղասպանության զոհերի հուշարձանին.

Ահա, թե ինչպես է սփյուռքահայ մամուլն է անվանել այս դեպքն - Ֆրանսահայերը “կարմիր խնձոր” տվին նախագահի սփյուռքի կողմնակիցներին - louysworld.com

Sarkisian Demonstrators in Paris Met with Police ViolenceArmenians Protest Serge Sarkissian and his corrupted protocols and policies in paris france on October 2nd, 2009. 

Ժողովուրդ, արդեն չեմ ջոկում, թե ով է ճիշտ եւ ով է պարզապես միավորներ հավաքում: Նոր թերթ.ամ-ում հանդիպեցի այս հոդվածը.

Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման գործընթացում ձեռք բերված տեղաշարժերը նպատակաուղղված քաղաքականության արդյունքն են, երեկ իֆթարի արարողության ժամանակ հայտարարել է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը:

«Կարող եմ ասել, որ բանակցային գործընթացում մեր ջանքերն արդեն իրենց առաջին արդյունքներն են տալիս: Լեռնային Ղարաբաղի ժողովուրդը կարող է ապրել բարձր ինքնավարության կարգավիճակի շրջանակներում` միասնական Ադրբեջանի Հանրապետության շրջանակներում: Այսօր որպես հիմք են ծառայում այս սկզբունքները: Մենք միշտ ասել ենք և այսօր նույնպես ասում ենք, որ հարցը կարող է լուծվել միայն փուլ առ փուլ: Բոլոր շրջանները հաջորդաբար ազատվելու են, մեր հայրենակիցները վերադառնալու են այդ շրջաններ: Այնտեղ վերականգնվելու է ողջ ենթակառուցվածքը, և հաջորդ փուլում սահմանվելու է Լեռնային Ղարաբաղի իրավական կարգավիճակը: Մենք միշտ հայտարարել ենք, որ Լեռնային Ղարաբաղը, բնականաբար, պետք է կարգավիճակ ունենա, սակայն մենք այդ կարգավիճակը չենք տեսնում Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունից դուրս և երբեք դրա հետ չենք համաձայնի»,- հայտարարել է Ալիևը:

Հավանաբար շատ-շատերդ տեղյակ եք թե ինչ է կատարվում մեր հարեվան երկրում.

Մի քանի ամիս էր երբ համայն Պարսկաստանը նշում էր Իսլամական Հեղափոխության/1979/ 30 ամյակը. Խոսել ԻՀ մասին միգուցե եւ արժե ... բայց ոչ այս հոդվածի սահմաններում:
Ինձ հիմա ավելի շատ հետաքրքրում է մեկ այլ հարց՝

1. ինչ է իրականում կատարվում պարսկաստանում /Արեմտյան ԶԼՄ-ները ավելի շատ ներկայացնում են իրականությունը միակողմանի -օրինակի համար խոսվում է ընդիմադիրների զոհերի մասին, բայց համառորեն լռում են, որ երիտասարդությունը համարյա թե բոլոր միջին եվ մեծ քաղաքներում բունտ է բարձրացրել, որի հետեւանքով հարյուրավոր թալանված խանութներ, պրովակացիաներ եվ հարձակումներ օրենքի ներկայացուցիչների վրա, կրակին հանձնված մեքենաներից բարիկադներ են պատրաստվում, հարձակումներ մզկիթների վրա, սամոսուդ Ախմադինեջահի կողմնակիցների դեպքեր /

2. Որն է մեզ ավելի շատ ձեռք տալիս ... Ախմադինեջահի «համահայկական» բռնապետությունը, թե Մուսավին իր հարադրբեջանական հակվածությամբ /հուսով եմ, որ կարիք չկա գրել այն մասին, որ վերջինս համարվում է Իրանում ադրբեջանական կաստայի կառկառում դեպքերից մեկն /

3. Ինչ է սպասվում Իրանին, եթե իրականում Կանաչ հեղափոխությունը հասնի իր տրամաբանական լուծմանը /որին ես անձամբ չեմ հավատում/

Բայց էս Դավիթ Հակոբյանը ինչքան անառողջ դեմք է… Թողնես, մենակ պարի կամ ռուսախառն ինչ-որ տաֆտալոգիաներ ծնի:

ՀԱԿ անդամ, մարքսիստական կուսակցության նախագահ Դավիթ Հակոբյանը պատրաստակամություն է հայտնել վերցնել Երեւանի ավագանու իր մանդատը, որ իրեն բաժին է հասնում ՀԱԿ ցուցակով, որտեղ Դավիթ Հակոբյանը 22-րդն է: ՀԱԿ-ը ընտրության պաշտոնական արդյունքով ստացել է 13 մանդատ, սակայն հայտարարել է դրանցից հրաժարվելու մասին: Հակոբյանը ԿԸՀ դիմում է ներկայացրել, որով հայտնում է, թե տեղի չի տա ՀՀՇ-ին եւ “պատրաստ է ստանձնել ավագանու մանդատը ի փառս ժողովրդի եւ հայրենիքի”: Մարքսիստը հայտարարում է նաեւ, որ կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովի իր դիմումի մեջ, որ ընդդիմությունը ռեւանշիզմի դաշտ չէ, այլ գաղափարական զրահ եւ մտքի ալտերնատիվ շտեմարան:

Մի հարցնող լինի` այս զրահի ու նման երկաթների շտեմարան. ՀԱԿ-ը չլիներ, դու ինքդ որպես հանրահայտ պարող, քանի ձայն էր բերելու:

Այս մի քանի օրերին, ամբողջ ազգը` հասարակության էստրադային և շոու բիզնեսյան տարրերը իրենց ուշադրությունը կենտրոնացրել էին մի «արտակարգ, չտեսնված միջոցառման վրա, այսինքն թե` ինչպես էին Արշակյան քույրերը տռճիկ տալու Մոսկվայում, եվրոպացիների համար»:

Չե սխալ չհասկանաք, ես անձամբ ոչ մի բան չունեմ այս քույրերի նկատմամբ, ուղղակի ինձ զայրացնում է նրանց քաղաքացիական դիրքորոշումը , և այս պարագայում, հայերին նրանք են ներկայացնում և այդ պատճառով էլ մի փոքր էլ անդրադարձ եմ կատարում նրանց:

Հեղափոխության համար անհրաժեշտ է երիտասարդությո՛ւն, իսկ հաջող հեղափոխության համար՝ երիտասարդությո՛ւն, երիտասարդություն եւ նորից երիտասարդությո՛ւն: Միայն երիտասարդներն են, որ ոչինչ չունեն կորցնելու և կարող են անդադար, անվախի պայքարել մինչև վերջ և, ի վերջո, պայքարել հանուն իրենց լուսավոր և արժանապատիվ ապագայի:

Ի հավելումն նախորդ թեմայի, որտեղ խոսվեց Հայ ազգային կոնգրեսի որոշ թերացումների մասին, ես մտադրվեցի հանդես գալ մի նոր հոդվածով, որով կարելի է անկախ կերպով վերծանել ու վերլուծել 2007 թվականի սեպտեմբերի 21-ից սկիզբ առած ու մինչև օրս (2009 թ մայիս) տեղի ունեցած ու ունեցող իրադարձությունները:

2007 սեպտեմբեր 21-2008 մարտի 21

Հայոց Երրորդ Հանրապետության ստեղծման 16-րդ հոբելյանին ՀՀ Առաջին Նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը հայտարարեց իր պատրաստակամությունը պայքար սկսելու` նշելով, որ եթե ինքը զգա, որ կարող է ինչ-որ բան փոխել, ապա ձեռքերը ծալած չի նստի: Այդպես էլ եղավ: Հետագայում ծավալված իրադարձություններին բոլորդ եք տեղյակ` ամենայն մանրամասնություններով: Հանրահավաքներ, ժողովրդի հետ հանդիպումներ ու 2008 թվականի նախագահական ընտրություններում Լևոն Տեր-Պետրոսյանը ընտրվեց հանրապետության նախագահ: 

Այս նյութում կփորձեմ ներկայացնել ավազակապետական այս հանցավոր, քրեաօլիգարխիկ և կրիմինալ համակարգի հենարանները, որոնց միջոցով համակարգը կարողանում է պահպանել իր կենսունակությունը:

Եկեք մի պահ պատկերացնենք (որքան էլ որ բարդ լինի դա պատկերացնելը), որ մի օր էլ զարթնենք և տեսնենք, որ այդ հլու-հնազանդ համակարգերը էլ չեն կատարում շեֆից տրված ապօրինի հրահանգները և զբաղեցնում են չեզոք դիրք: Սակայն, քանի որ դա գրեթե անհավանական իրավիճակ է, եկեք մանրամասն նկարագրենք հենց այն համակարգերը, որոնց շնորհիվ կրմինալ իշխանավորները կատարում են իրենց «սեվ գործերը», այսինքն` եթե պետք է որևէ մեկին սպանել և գրավել նրա զբաղեցրած պաշտոնը, ապա նրանք դիմում են այդ համակարգին և նրանց գործը այդպիսով հեշտանում է: 

Քանի դեռ չի ճանաչվել ցեղասպանությունը

Հայ–թուրքական սահմանի բացումը դեռևս քննարկվում էր ամսվա սկզբից, սակայն, երբ արդեն ի հայտ եկան մի քանի դրական գործոններ, լուրերը սկսեցին պարբերաբար շրջանառվել հայաստանյան մամուլում և արդեն լուրջ քննարկման տեղիք տվեցին, երկու կողմերից էլ հնչեցին տարբեր տեսակի քննդատական և դատապարտական հայտարարություններ: 

Իմ կարծիքով Հայ-թուրքական սահմանի բացումը մի որոգայթ է, թուրքական դիվանագիտական խաղ և այդ դիվանագիտական խաղում թուրքիայի հաղթանակը նրան հնարավորություն կտա անդամակցել եվրոպական ընտանիքին: Ինչքան ես հասցրել եմ հասկանալ, դիվանագիտությունը բարդ գիտություն է, և դիվանագիտության առումով թուրքերը աշխարհում առաջիններից են, եթե ոչ առաջինը: Հայաստանի իշխանությունները, լավ ծանոթ լինելով թուրքական դիվանագիտությանը, միանգամից գնում են նրանց առաջարկած տարբերակը քննարկելու: Այս առումով Թուրքիան մեզ տվեց դիվանգիտական ապտակ`մեր իսկ նախաձեռնությամբ:

Դաշնակցականների հերթական խաղերը

Այս օրերին քաղաքի ամենատարբեր վայրերում, սկսած սրճարաններից վերջացրած տրանսպորտի միջոցներից, քննարկվում է միայն մեկ հարց՝ ինչո՞ւ դաշնակցությունը լքեց իշխանական կուալիցիան: Ամենատարբեր մարդիկ արտահայտում են իրենց կարծիքները և այդ կարծիքները լսելով կարելի գալ մի ընդհանուր եզրակացության. որ սա արդեն սովորական և «ադաթ» դարձած դաշնակցականների խաղերից է, և այն իհարկե մտնում է նախընտրական տրամաբանության մեջ: 

Առանց օտարների միջամտության ու մասնակցության

Միանգամից ասեմ, որ միջազգային հանրությունը Հայաստանում տեղի ունեցող իրադարձություններին համապատասխան գնահատական չի տալիս և չի էլ տալու, այնպես որ, հայ ժողովուրդը թող հույս չկապի Եվրոպայի և եվրոպական չինովնիկերի հետ:

Հայաստանն իր ներքին խնդիրները պետք է լուծի միայնակ և առանց որևէ մեկի թելադրանքի կամ պարտադրանքի: Հայաստանը պետք է կախում չունենա որևէ երկրից, անմիջականորեն չգտնվի նրա ազդեցության և կառավարման ներքո, եւ անի այն, ինչ ինքը գտնում է ճիշտ:


Պատմության քառուղիներում

1890 թվականին Քրիստափոր Միքայելյանի և այլոց կողմից ստեղծվեց մարդկությանը հայտնի այն հազվագյուտ անմտություններից մեկը` «Դաշնակցական» կուսակցությունը:

Սույն կուսակցությունը շուտով դարձավ առաջնային կուսակցություն հիմնապես այն պատճառով, որ 1890-ական թվականների համիդյան ջարդերի պատճառով թե’ «Արմենական», թե’ «Հնչակյան» կուասկցությունը թուլացել էին ու մասնատվել:

Հայ Ազգային Կոնգրեսը վճռեց մասնակցել Երեւանի քաղաքապետի ընտրություններին: Որոշվեց, որ ցուցակը գլխավորելու է Հայաստանի Հանրապետության Առաջին Նախագահ, Հայ Ազգային Կոնգրեսի ղեկավար, Հայաստանի ժողովրդի առաջնորդ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը:

Այսօր էլետրոնային մամուլը տարածեց այս բավականին անսպասելի հաղորդագրությունը:

Մարտի 15-ին տեղի է ունեցել Հայ ազգային կոնգրեսի Քաղաքական խորհրդի և կենտրոնական գրասենյակի համատեղ նիստ` ՀՀ առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի մասնակցությամբ։

Ինչպես հայտնում է Հայ Ազգային Կոնգրեսի մամուլի գրասենյակը, նիստի ընթացքում քննարկվել են առաջիկա քաղաքապետի ընտրություններին առնչվող հարցեր։ Քննարկման ընթացքում մասնակից կուսակցությունները հայտնել են այն կարծիքը, որ, հաշվի առնելով Երևան քաղաքի էական կշիռը երկրի քաղաքական և տնտեսական կյանքում, այս ընտրություններն անհրաժեշտ է դիտարկել, որպես երկրում սահամանդրական կարգը վերականգնելու առանցքային փուլ։ Նիստում ընդունված որոշման համաձայն Հայ ազգային կոնգրեսը կմասնակցի Երևանի քաղաքի քաղաքապետի ընտրություններին։ Կոնգրեսի ցուցակը կգլխավորի ՀՀ առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը։

tert.am

Որքանով է արդարացված ՀԱԿ-ի այս քայլը: Եկեք քննարկենք:

Այսօր, եւ այս վերջին մի քանի օրը հետեւում էի Ջհանգիրյանի դատավարությանը: Ոչ թե լիարժեքորեն՝ սկզբից մինչեւ վերջ, այլ՝ հատվածավորված, Ա-մեկի տրամադրած տեսահոլովակների միջոցով:

Զարմանալի ընթացք ունի այս դատը: Չեմ խորանում դատական գործընթացի իրավական մանրամասների մեջ: Դե պարզից էլ պարզ է, որ Ջհանգիրյանի ձեռը կրակն են ընկել նրան մեղադրողները եւ դատողները, ինչպես նաեւ վերջիններիս հրահանգ իջեցրած բարձր պաշտոնյաները:

Խոսքս ավելի շատ բուն այսպես կոչված դատավարության բուն ընթացքի մասին է: Տպավորություննս այնպիսին է, որ գրագետ մեղադրյալը խրատներ է տեղում անգրագետ ու իրենց գործից անտեղյակ պետական մեղադրողի ու դատավորի գլխին: Ու սա առաջին, երկրորդ կամ ինչ-որ խաբուսիկ տպավորություն չէ բնավ, գոնե իմ աչքերին: Գագիկը հաթաթա է տալիս ու ներվայնանում իրեն մեղադրողների գլխին: Մի շիլա-շփոթ, մի շոու, էլ դու սուս…

Ա1-ում կարդում ենք, որ.

Մարտի 1-2-ին Երեւան քաղաքում տեղի ունեցած զանգվածային անկարգությունների դեպքերի առթիվ հարուցված քրեական գործի նախաքննության օրինականության նկատմամբ հսկողություն իրականացնող դատախազը հաստատել է նախնական կալանքի տակ գտնվող 7 մեղադրյալների մասով մեղադրական եզրակացությունը:

Интервью Day.Az с экс-министром иностранных дел Армении, президентом Фонда «Сивилитас» Варданом Осканяном.

Ամբողջական տեքստը կարող եք ընթերցել այս էջում:

Հ.Գ. ի միջի այլոց, բազմաթիվ հայեր նստած են դեյ.ազ-ի վրա: Սա երեւի թե իներցիայով գալիս է մարտի մեկի դեպքերից, երբ կար տեղեկատվության խիստ պակաս:

Այսօր ընթերցեցի մի կողմից Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի, մյուս կողմից՝ Արտաշես Գեղամյանի կարծիքները օրերս Մոսկվայում ստորագրված հայտնի համաձայնագրի մասին: Առանց որեւէ մեկնաբանություններ կատարելու, պարզապես մեջբերեմ այս իրարմերժ տեսակետները: Կարծում եմ, դուք կունենաք Ձեր սեփական տեսակետները:

1878 թվականի փետրվարի 19-ին Կոստանդնուպոլսի Սան-Ստեֆանո կոչվող ծովափնյա ավանում կնքվեց պայմանագիր: Պայմանագիրը կնքող կողմերը Ռուսաստանն ու Թուրքիան էին: Այս պայմանագրով Ռուսաստանը մեծ նվաճումներ ունեցավ, որով տիրեց Արեւմտյան Հայաստանի մեծ մասին: Կովկասում Ռուսաստանը մեծ ազդեցություն ստացավ: Ի հեճուկս Ռուսաստանի եւ հայ ժողովրդի (որը կարծես վերջապես դուրս էր գալիս թուրք-պարսկական դժնդակ տիրապետությունից), կրկին առաջ եկան եվրոպական երկրների շահերը, որոնք չէին ցանկանում թույլ տալ Ռուսաստանին դառնալ աշխարհաքաղաքական լրջագույն սուբյեկ: Եվրոպական երկրների նպատակն էլ նաեւ այն էր, որ նրանք ձգտում էին դուրս չմնալ Ասիայից եւ դրա համար նրանց անհրաժեշտ էր ունենալ լրջագույն ազդեցություն Օսմանյան Թուրքիայի վրա:

Այսօր ներկա էի ՀԱԿ-ի հերթական հանրահավաքին: Այն ավելի մարդաշատ էր, քան նախորդ անգամ, իմ կարծիքով Մատենադարանի դիմաց եւ հարակից տարածքներում հավաքվել էին մոտ 40 հազար միտինգավոր:

Եկել էին մարդիկ տարբեր ակնկալիքներով: Ես՝ նույնպես: Ու Լեւոնը դարձյալ անակնկալի բերեց բոլորին: Նա հայտարարեց, որ ելնելով Հայաստանի՝ արտաքին քաղաքական շատ ծանր իրավիճակից, ու նաեւ այն իրողությունից, որ ընդդիմության ակտիվացումը մի լրացուցիչ բեռ կարող է դառնալ առանց այդ էլ արտաքին ուժերի տակ ճկված Սերժի համար, որոշվում է մի քանի ամիս դադարեցնել հանրահավաքները եւ Սերժին ժամանակ տալ՝ լավագույնս դուրս գալու ստեղծված իրավիճակից: Հատուկ նշվեց, որ սա բնավ չի նշանակում պայքարի ավարտ, այլ՝ ժամանակավոր դադար:

Սկզբում հավաքված ժողովուրդը շոկի մեջ էր: Հետո աստիճանաբար հասկացավ ե՛ւ պահի լրջությունը, ե՛ւ առաջին նախագահի իմաստությունը: Չեմ թաքցնի՝ ես նույնպես: Իսկ այն, որ հասկացանք, երեւաց երթից եւ այն մթնոլորտից, որը տիրում էր երթի մասնակիցների շուրջը:

Ահա՛ ելույթի ամբողջական տեքստը:


ՀՈՎԻԿ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆԸ ԿՍԿՍԻ ԵԿԵՂԵՑՈՒՑ

Այսօր Հանրապետական կուսակցության պատգամավոր Արմեն Աշոտյանը հայտարարել է, թե Ազգային ժողովի նախագահ Հովիկ Աբրահամյանը պատրաստվում է եկեղեցի կառուցել ԱԺ տարածքում: Պատգամավորն ասել է, թե նման նախաձեռնությամբ ժամանակին հանդես է եկել նաեւ ինքը: Ըստ պատգամավորի, Հայ Առաքելական եկեղեցին սերտորեն կապված է պետական կյանքին ու ինստիտուտներին: Այդ եկեղեցին գեղեցիկ կնայվի ԱԺ եւ նախագահի նստավայրի ֆոնին, ասել է Աշոտյանը:

Մի քանի օր առաջ ԱԺ անկախ պատգամավոր Վիկտոր Դալլաքյանը հայտարարել էր, թե Ազգային ժողովը անիծված շենք է, այն կառուցվել է Կոզեռնի գերեզմանոցի տեղում: Հետաքրքիր է, նոր եկեղեցին կհանի արդյոք այդ անեծքը:

lragir.am

Հ.Գ. դե հիմա ինձ ասեք մենք Հայաստանում ենք ապրում, թե՞ Թաթարստանում: Լսել եմ մեծն մուկի-բենամուկին շուտով Եվրոպայից շամաններ է հրավիրելու ԱԺ-ի շենքի վրայից անեծքը հանելու համար:

Ձեր մտքերը այսօրվա մասին…

Հ.Գ. այս թեման բացվել է, քանի որ Jojoba-ն այլ թեմայի շրջանակներում սկսել էր իր հարցադրումները ներկայացնել հենց սեպտեմբերի 15-ի մասին:

image

Հեռագիր թուրքական կառավարությանը. Նորին գերազանցություն Մեծարգո Օսմանյան կառավարության զինվորական մինիստր` Էնվեր փաշային. Կոստանդնուպոլիս

Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը պատիվ ունի հայտնելու Ձերդ գերազանցությանը, հանուն մեր բարեկամության, իրազեկ դարձնել Ձեզ այն մասին, որ Անդրանիկ փաշան խուսափել է մեր կառավարությունից, իմանալով, որ զինվորական դատի պիտի ենթարկվի մեր զինվորական մինիստրին չենթարկվելու համար: Անդրանիկ փաշան տաճկահպատակ հայերից կազմել է առանձին զորաբանակ, նպատակ ունենալով անցնել Ջուլֆայի կամուրջը եւ Խոյի ու Սալմաստի շրջանում միանալ Վանից նահանջող ժողովրդին: Նա մտադիր է ուժեղ բանակ կազմել, ստեղծել սեպարատ պետություն եւ հարձակվել ձեր վրա: Խնդրում ենք միջոցներ ձեռք առնել նրան վերջնականապես ջախջախելու համար:

Հայաստանի Հանրապետության կառավարության նախագահ` Հ. Քաջազնունի

Հայաստանի Հանրապետության զինվորական մինիստր` Արամ փաշա Մանուկյան

Հայաստանի կառավարության խորհրդի նախագահ` Սահակյան

Հուլիսի 17-ին, 1918թ.:

Հարգելիներս, տեղյա՞կ եք. թե ի՞նչ կա-չկա մեր քաղաքական կյանքում: Ինքս Հայաստանում չեմ, իսկ հայկական կայքերում էլ ինչ որ անսովոր խաղաղություն է տիրում: Նման՝ փոթորիկից առաջ տիրող անդորրությանը: Ինքս այստեղ ինչ-որ իրարամերժ խոսակցություններ եմ «ականջիս ծայրով» լսում, ըստ որոնց.

• ամեն ինչ այնքան խաղաղ չէ, որքան փորձում են ներկայացնել հայկական էլեկտրոնային աղբյուրները. իրականում իշխանությունները լավ խառնված են իրար (ոչ թե Գյուլի չգալու, այլ հենց ներքին վիճակի համար)
• ասում են նաեւ, որ սեպտեմբերի 5-ի հանրահավաքը վերածվելու է մասսայական նստացույցի՝ ի պատասխան սեպտեմբերի 10-ից հետո եվրոպացիների Հայաստան գալուն եւ հերթական մոնիտորինգի առաքելության

«Грузинский капкан» с запахом нефти. Мир снова увидел звериный оскал Кремля

Клаузевиц писал, что война может состояться только в том случае если ее желают обе стороны. С желаниями грузинской стороны все ясно: молодое национальное государство, почувствовав силу, желает самоутвердиться и восстановить суверенитет в пределах своих юридических границ.

Нефтепровод Баку-Тбилиси-Джейхан, соучастие грузинских войск в оккупации Ирака и демократическая «розовая» революция 2003 года гарантировали симпатии Запада к Грузии. Конечно, штурм Цхинвали в 2008 году несколько напоминал штурм Грозного в 1995 году, но это всегда можно объяснить менталитетом развивающейся страны. Внутреннее дело в большинстве случаев так и остается внутренним делом.

Не исключено, что за спиной грузинского руководства действительно стояли американские советники, которые преследовали свою цель: поймать русского медведя в грузинский капкан. В самом деле, кто сказал, что следующей жертвой «американского империализма» будет Иран?

Կարդալով 100-օրյա ինքնամեկուսացման մատնված Սերժիկ Սարգսյանի ուղերձը իր իսկ այդ 100-օրյակի կապակցությամբ (նախօրոք ասենք, որ այս 100 օրը չի հանվելու նրա մոտալուտ ազատազրկման ժամկետից), տպավորություն է ստեղծվում, թե կարդում ես Համաժողովրդական շարժման ամենաեռանդուն ակտիվիստներից մեկի գրվածքը: Նա նույնիսկ իր այդ 100-օրյա մենության ուղերձում մի քանի անգամ հիշատակել է նեյրոլեզվաբանական ծրագրավորման կոդավորված այնպիսի բառեր, որոնք դաժանորեն սրսկվում էին զոմբիացած հասարակության մեջ. դրանք են` ազատ, անկախ Հայաստան, ՀՀ քաղաքացի, տեսլական, օրինապաշտություն, բարոյականություն, արդարություն: Տեսնես այս բառերը գրելիս կամ էլ կարդալիս (միգուցե ինքը չի գրել) նա ում և ինչ է հիշել:

Ազատ Հայաստան ասելիս նա հավանաբար հիշել է Ալեքսանդր Արզումանյանին ու Դավիթ Մաթևոսյանին ու մտածել, թե ինչ լավ կլիներ, որ էս մարդիկ ազատության մասին այնպիսի պատկերացում ունենային, ինչպես ինքը (ասենք ազատ ընտրության հնարավորություն Մոնտե Կառլոյի ու Բադեն-Բանդենի միջև):

Անկախ Հայաստան ասելիս երևի Վ.Վ. Պուտինին է հիշել ու մտածել, ինչ լավ էր, որ վերջինս իրենց անվերապահորեն աջակցում էր. բա հիմա էլ տենց չլիներ:

ՀՀ քաղաքացի ասելիս էլ երևի թե բազազին է հիշել ու մտածել. “երանի թե բոլորը բազազի նման կարգին ՀՀ քաղաքացի լինեին”:

Տեսլական ասելիս էլ երևի Տիգրան Սարգսյանին է հիշել ու մտածել, թե ինչ լավ կլիներ, որ սրա նմանները շատ լինեին ու ավելի շատ անիմաստ խոսեին, որ գործ անելու ժամանակ չլիներ ու ինքը անդարդ ապրեր:

Օրինապաշտություն ասելիս էլ երևի թե նա Աղվան Հովսեփյանին է հիշել (մեկնաբանություններն ավելորդ են):

(էս հատվածը ուշադիր կարդացեք)

Բարոյականություն բառն էլ արտաբերելիս հաստատ Սաշիկին է հիշել ու մտածել. “երանի թե բարոյականության մասին բոլորը Սաշիկի նման պատկերացում ունենային. ախ ինչքան հեշտ կլիներ կյանքը”:

Դե արդարություն կարդալիս էլ, երևի թե մեծն ինքնամեկուսացածը հիշել է Արման Բաբաջանյանին, Վարդան Մալխասյաին, Ժիրոյին, Բյուզանդի փողոցի ու Հյուսիսայինի նախկին բնակիչներին, Դալմայի այգիների հողօգտագործողներին (էդ ընթացքում արագ-արագ հիշել է Արմենչիկին), խաղաղ ժամանակ բանակում սպանված զինծառայողների ընտանիքներին, մարտի 1-ի զոհերի հարազատներին (էլի արագ-արագ հիշել է ռոբիկին) ու այդպես շարունակ:

Մի բան ակնհայտ է, որ նա այդ ամենը հիշել է, որպես երանելի թվացող մի բան որը երբեք չի լինելու ու որ ինքը երբեք չի համարվելու ՀՀ նախագահ ու չի կարողանալու լուծել ՀՀ առջև կանգնած և ոչ մի խնդիր: Նա ՀՀ պատմության մեջ մնալու է, որպես ՀՀ նախագահի աթոռը շատ կարճատև բռնազավթած և, այնուհետև, դրա համար դատապարտված ոմն մեկը, որին հայոց պատմությունը նույնացնելու Էնվերի ու Ջեմալի հետ:

Ու ի վերջո նրա գրած այս` մեղայականի նմանվող ուղերձը, որպես մեղմացուցիչ հանգամանք դատարանում հաշվի չի առնվելու: Չենք թողնելու’:

Ուղերձն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ այստեղից:

Աղբյուր` http://www.himaam.info

prostituteԽոսքս այն մասին է, որ Ազգային Ժողովը ինչ-որ մի հանձնաժողով է ձեւավորել, որը պետք է քննարկի եւ եզրակացություն տա մարտիմեկյան դեպքերի մասին:

Իմ իսկ վերաբերմունքն այս դիմակահանդեսի վերաբերյալ արտահայտել եմ գրառմանս վերնագրում եւ նկարում (մեքենայի մեջ՝ Սերժ Սարգսյանն է):

Ուրախ կլինեի լսել Ձեր մտքերը:

«Ես եկել եմ կամուրջներ կապելու, ոչ թե այրելու: Կամուրջներ այրելը հեշտ է, կապելը դժվար»,- այսօր կառավարության նիստերի դահլիճում «Ժառանգության» 5-րդ հերթական համագումարի ժամանակ հայտարարեց ՀՀ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը, ով կառավարությունից միակն էր, որ ներկա էր համագումարին եւ ողջունեց այն: Սարգսյանը բարձր գնահատեց «Ժառանգության» դերը երկրի զարգացման հարցում եւ քաղաքական կյանքում, հատկապես այն պարագայում, երբ այն միակ ընդդիմադիր ուժն է խորհրդարանում:

«Սրանով ավելի է մեծանում պատասխանատվությունը թե ընտրողների, թե արտախորհրդարանական ուժերի, թե երկրի առջեւ»,-ասաց վարչապետը եւ հայտարարեց, որ երկրին պետք է ուժեղ ընդդիմություն:

«Ուժեղ ընդդիմություն՝ ուժեղ իշխանություն, ուժեղ հասարակություն, ուժեղ պետություն»,- ընդգծեց Տիգրան Սարգսյանը եւ կոչ արեց համագործակցության՝ կրկնելով փետրվարի 26-ին Սերժ Սարգսյանի արած առաջարկությունը:

Նա նկատեց, որ իրենց պետք է իրական ժողովրդավարական երկիր եւ դրա համար առաջարկեց հիմնվել ոչ թե բաժանող, այլ իրար միավորող կետերի վրա:

«Մեզ ջրբաժաններ քաշելու ժամանակը չէ, այսօր համագործակցելու ժամանակն է»,- ասաց Տիգրան Սարգսյանը, ում ելույթը պատվիրակները ընդունեցին ծափողջույններով: 

Էջ 1/1 •

Հոդվածի հրապարակում

Կառավարման վահանակ




Հիշե՞լ  

Հիշեցնել գաղտնաբառը




Ընտրել
էջի ձեւավորումը



My Facebook Page