F5-Բլոգ

Թերթ.ամ-ում զետեղված Ինտերնետից օգտվողների թիվը Հայաստանում ծայրաստիճան ցածր է հոդվածին ծանոթանալուց հետո որեւէ մեկի մոտ չի կարող Հայաստանի քաղաքացի լինելու հպարտության զգացում առաջանալ:

Տեսեք ինքներդ.
… ինտերնետից մշատպես օգտվող մարդկանց քանակով Հայաստանը հետ է մնում ավելի քան հարյուր երկրներից։ Ընդհանուր ցուցակում ընդգրկված է 134 պետություն, իսկ մեր երկիրը զբաղեցնում է 105–րդ տեղը։ ԱՊՀ երկրներից միայն Տաջիկստանն է զիջում Հայաստանին՝ զբաղեցնելով նախավերջին տեղը։

Համաձայն զեկույցի՝ Հայաստանում յուրաքանչյուր 100 մարդուց միջին հաշվարկով ինտերնետից օգտվում են 5,75–ը։ Համեմատության համար նշենք, որ Վրաստանում այդ ցուցանիշը 8,19–ն է, Ադրբեջանում՝ 12,23, Ռուսաստանում՝ 21,05, Թուրքիայում՝ 17,73։

Ցուցակում Հայաստանի հարևաններն են Գամբիան՝ 5,87 և Ինդոնեզիան՝ 5,61։

Իսկ ահա առաջատար եռյակում են Հոլանդիան՝ 91,36, Նորվեգիան՝ 80.88 և Նոր Զելանդիան՝ 80.41։

Ավելի բարվոք է իրավիճակը անհատական համակարգիչների ոլորտում։ Այստեղ Հայաստանը գտնվում է 60-րդ տեղում՝ 9,85 ցուցանիշով։ Կարելի է փաստել, որ Հայաստանում ոչ բոլոր անհատական համակարգիչ ունեցողներն են օգտվում ինտերնետից։ Այս ցուցակում առաջին տեղում է Կանադան, որտեղ յուրաքանչյուր 100 մարդուց միջին հաշվարկով անհատական համակարգիչներ ունեն՝ 94,58–ը։

Ըստ իմ դիտարկման, «Որոգայթը» այսօրվա ամենաինտրիգային եւ ամենադիտվող հայկական հեռուստասերիալն է: Երեւի դա է պատճառը, որ (նաեւ՝ «Վերվարածների» շնորհիվ), որ Շանթ-ում գովազդային հոլովակ տեղադրելն ամենաթանկն է:

Ինչեւէ: Ժոժոբան միշտ ցավով կամ ափսոսանքով է նշում, որ այս բլոգը շատ է քաղաքական: Ուստի, եկեք այս թեմայում անդրադառնանք լրիվ անկապ մի հարցի, ասենք, թե՝ ո՞վ է վերջապես, Ռուդոլֆը: Նաեւ, կարելի է քննարկել այլ հարակից թեմաներ:

Սկսեմ ինձնից: Օրինակ, ինձ թվում է, որ Հովիկն ու Գոքորը պայմանավորվեցին, որ Գարիկին Գոքորը «խփել է տալիս», սակայն իրականում նրան պահում են ինչ-որ հեռու մի տեղ: Արդյունքում, Գարիկը մի քանի շաբաթով կարող է բացակայել Հայաստանից, ասենք, գնա Կիպրոս՝ հանգստանալու:

Ո՞վ է Ռուդոլֆը: Ինձ թվում է, որ Ռուդոլֆը նույն Ռաֆոն է՝ Հովիկի թիկնազորի պետը: Ինչո՞ւ: Որոշ բաներ եմ նկատել, որը ինձ ստիպում է մտածել այս կերպ:

Առայժմ այսքանը: Սպասում եմ Ձեր՝ ոչ պակաս թեժ քննարկումներին:
Լուրեր կան, որ լսում ես ու սարսափում.

Մի քանի օր առաջ Նոր Նորքի 4-րդ զանգվածում տեղի է ունեցել սարսափելի հանցագործություն. 23-ամյա Էդգար Մ.-ն բռնաբարել է 8-ամյա մի տղայի:

Որ այս երկու քույրերն են մասնակցելու Եվրոտեսելին, երեվի թե բոլորը այս բլոգում գիտեն. Բայց ինչպես կարող եմ ենթադրել, կամ քաղաքական միջադեպերը հերթական անգամ մթագնել են քույրերի փայլը, կամ էլ երգն այնքան անփայլ է, որ նույնիսկ խոսալու ցանկություն չկա /ինչպես իմ դեպքում/.

Փորձում էի երկար ժամանակ չանդրադառնալ քույրերի երգին եվ նրանց մասնակցությանը, բայց հավանաբար ուշ թե շուտ -կարիքն զգացվելու է.
Մեր իշխանավորները որքան էլ «չեմ ու չում» էին անում, ճգնաժամն, այնուամենայնիվ, մտավ մեր տուն: Ու որքան էլ հիմա հանրապետականները կապիկություն են անում, թե՝ գնում են մարզեր ու անվճար բուժում անցկացնում (ուշադրություն դարձրեք, որ նրան անվճար բուժում են հատկացնում պետպատվերով հիվանդներին smile), այսօրվա մեր առողջապահությունն օր օրի ավելի ու ավելի է խրվում ճգնաժամի մեջ:

Ընդամենը երեք փաստ.

• Հիվանդանոցներում լուրջ խնդիր է առաջացել՝ դեղերի գնման մասով, աշխատավարձներն էլ սկսել են ուշացնել: Ամենայն հավանականությամբ, կվերադառնանք այն օրերը, երբ հիվանդանոց մուտք գործած հիվանդին դեմ կտան դեղերի ցուցակ՝ «բերեք, որ բուժենք»:

• Առողջապահությանը տրամադրվող պետբյուջեն վերանայվել է, ու 66-ից դարձել է 57,5 մլրդ. դրամ, այն է՝ նվազել է 8,5 մլրդ դրամով: Երեւի չեն տուժի միայն ծննդօգնությունը եւ այն ծրագրերը, որոնք մեծամասամբ ֆինանսավորվում էին միջազգային կողմից (օրինակ՝ ՄԻԱՎ/ՁԻԱՀ-ի, տուբերկուլյոզի կանխարգելման ու բուժման ազգային ծրագրերը)

• Առաջին եռամսյակի ծախսերը վերաբաշխվել են դեպի չորրորդ՝ վերջին եռամսյակ: Իսկ թե տարվա վերջին փող կլինի՞, թե՞ չէ… կարծում եմ, չարժե նույնիսկ քննարկել:

Սենց վատ-վատ բաներ…
Երեկ Շանթով` աչքիս պոչով հետեւում էի Թաքնված տաղանդի մրցանակաբաշխությանը: Եվ աչքիցս չվրիպես մի բան, երբ մրցանակներ չստացած փոքրիկ տղան եւ աղջիկը հոնգուր-հոնգուր արտասվում էին: Ինքս էլ հուզվեցի, քանի որ ավելի վատ բան, քան այն, երբ բոլորով ուրախանում, կարելի է ասել` ղժժում են, իսկ նրանց կողքին մանկական հոգի է փշրվում, չկա: Տեսնել էր պետք միայն այդ մանուկների վիշտը:

Կարելի է պնդել` կմեծանան-կմոռանան, սակայն, իմ խորին համոզմամբ, չի կարելի մրցույթի ամենափոքրերին նման անուշադրության արժանացնել: Կարելի էր գոնե խրախուսական մրցանակներ տալ: ԱՄՆ-ի Դիսնեյ-լենդ ուղարկելու փող չունեք, հովանավոր ճարեիք, ուղարկեիք մեկ այլ տեղ, թեկուզ` Հայաստանի կամ ԱՊՀ-ի սահմաններում: Պետք էր անել այնպես, որ պարտվող չլինի վերջին հաշվով: Այս անգամ էլ, ինչպես միշտ է լինում, վարվեցին հայավարի, բայց` արդեն երեխաների հանդեպ:
Նոր տեղեկացա թերթ.ամ-ից, որ
Մեր հավաստի տեղեկությունների համաձայն` կուսակցության անդամները քննարկել են ստեղծված իրավիճակում ընտրություններին մասնակցելու նպատակահարմարության հարցը: Տվյալ խնդրի վերաբերյալ քվերակություն է անցկացվել, որի արդյունքում կուսակցությունը որոշում է կայացրել չմասնակցել առաջիկա ընտրություններին:

Մնում է հարցնել՝ բա էլ ի՞նչ էին քամակ խաղացնում…
Նոր տեսա թերթ.ամ-ի այս նորությունը:
Gmail-ի փոստային ծառայությունում այսուհետ գործելու է Undo Send գործառույթ, որը թույլ է տալիս “հետ կանչել” արդեն ուղարկված նամակը։ Այդ մասին ասված է Gmail-ի պաշտոնական բլոգում։

Undo Send-ը նախատեսված է այն դեպքերի համար, երբ, օրինակ, օգտատերը շփոթել է հասցեները, չի կցել ֆայլը կամ ուղարկել է սխալ նամակ։ Վերոնշյալ գործառույթը կարելի է ավելցնել փոստի ծառայությունների ցանկում՝ մուտք գործելով Labs բաժին, որտեղ գտնվում են ծառայության լրացուցիչ գործառույթները։

Undo Send միացած գործառույթի դեպքում նամակներն ուղարկվելու են հինգ վայրկյան ուշացումով։ Այդ վայրկյանների ընթացքում օգտատերը կկարողանա չեղյալ համարել նամակը։
Այս հոդվածը ես գրում եմ անպատրաստ կերպով: Այսինքն` եթե միշտ մտքերս ժողովում էի ու նախoրոք գծված սցենարով էի նյութս կառուցում, ապա հիմա այդպես չէ, ու հայցում եմ յուրաքանչյուրիդ ներողամտությունը` մի քիչ հախուռն մտքերիս համար:

Եվ այսպես` այսօր տեղեկացա, որ «Ժառանգությունը» չի միանում Հայ Ազգային Կոնգրեսին ու մի ցուցակ է առաջ քաշել, որի համաձայնության դեպքում էր միայն հնարավոր միավորումը: Այդ ցուցակը գլխավորում է Րաֆֆի Հովհաննիսյան, երկրորդը Լևոն Տեր-Պետրոսյանն է, երրորդը` Զարուհի Փոստանջյանը, չորրորդը` Ստ.Դեմիրճյանը:
Կարծեմ մի քանի անգամ արդեն անդրադարձ եմ արել «Հայկական բլոգոսֆերա»-ի կապակցությամբ:

Ուղղակի հիշեցման կարգով ասեմ, որ ՍԱ բաժանված է 3 մասի (կամ, ավելի ճիշտ` 2):

Առաջիններն այսպես կոչված «լիբերաստներ» են, որոնք սնվում են տարբեր միջազգային կազմակերպություններից (ուղղակի կամ անուղղակի), հետեւաբար, արտահայտում են ընդիմադիր հայացքներ (հիմնականում OSI կամ դրան հարող կազմակերպություններ, որոնք անուղղակիորեն ջատագում են հակաիշխանական դիրքորոշումը):

Հաջորդ խումբը համեմատաբար ավելի երիտասարդական մի խմբավորում է, սակայն, այս անգամ արդեն՝ իշխանական հայացքներ արտահայտող: Ինձ թվում է, թե ում վրա են վերջիններս հույսը դրել, կամ ով ես սրանց ֆինանսավորում (ուղղակի կամ անուղղակի) կարիք չկա մանրամասնելու:

Ինչո՞ւ երիտասարդական… դե, մինչեւ վերջին ժամանակներս իշխանությունը չգիտեր ինտերնետի մասին… Տեղեկանալուց հետո շատ արագ ստեղծվեց այս խմբավորումը եւ բավականին ակտիվ եւ համառ քայլերով առաջ է շարժվում: Edited by Admin

Երրորդ, առավելի նոսր խումբը կազմում են նրանք, ովքեր հոգով լիբերաստ են (համապատասխան սնուցում ունեն) , բայց համեմատաբար մեղմ դիրքորոշում ունեն՝ հավանաբար հույսը չկորցնելով կամ դուռը մինչեւ վերջ չփակելով:

Էջ 1/3 •  1 2 3 >

Հոդվածի հրապարակում

Կառավարման վահանակ




Հիշե՞լ  

Հիշեցնել գաղտնաբառը

ՀՀ Սահմանադրություն

Հոդված 27. Յուրաքանչյուր ոք ունի իր կարծիքն ազատ արտահայտելու իրավունք: Արգելվում է մարդուն հարկադրել հրաժարվելու իր կարծիքից կամ փոխելու այն...

Ընտրել
էջի ձեւավորումը



My Facebook Page